Showing posts with label Bhagavad Gita. Show all posts
Showing posts with label Bhagavad Gita. Show all posts

10.11.21

కర్మల నుండి విముక్తులవ్వాలంటే ఏం చేయాలో చెప్పిన శ్రీ కృష్ణుడు!

   

కర్మల నుండి విముక్తులవ్వాలంటే ఏం చేయాలో చెప్పిన శ్రీ కృష్ణుడు!

'భగవద్గీత' తృతీయోధ్యాయం - కర్మ యోగం (30 - 34 శ్లోకాలు)! భగవద్గీతలో ఉన్న, 18 అధ్యాయాలూ, 18 యోగాలలో, 1 నుండి 6 వరకూ ఉన్న అధ్యాయాలను, కర్మషట్కము అంటారు. దీనిలో మూడవ అధ్యాయం, కర్మ యోగం. ఈ రోజుటి మన వీడియోలో, కర్మ యోగంలోని 30 నుండి 34 వరకూ ఉన్న శ్లోకాలనూ, వాటి తాత్పర్యాలనూ తెలుసుకుందాము..

[ ఈ భాగాన్ని వీడియోగా చూడడానికి CLICK చెయ్యండి = https://youtu.be/dtyn2ylGSPQ ]

కర్మల నుండి విముక్తులవ్వాలంటే ఏం చేయాలో, శ్రీ కృష్ణుడు ఇలా వివరిస్తున్నాడు..

మయి సర్వాణి కర్మాణి సన్న్యస్యాధ్యాత్మచేతసా ।
నిరాశీర్నిర్మమో భూత్వా యుధ్యస్వ విగతజ్వరః ।। 30 ।।

అన్ని కార్యములనూ నాకు అర్పితముగా చేసి, పరమేశ్వరుడైన నాయందే, నిరంతరం నీ ధ్యాస ఉంచుము. ఆశా, స్వార్ధ చింతనా, మరియు మానసిక శోకమునూ వీడినవాడవై యుద్ధం చేయుము!

దేవునిపై ఆధారపడి, కర్మలను నిర్వహించాలి. ఎందుకంటే, అదే జీవుని సహజ స్థితి. భగవానుని ఆజ్ఞలకు లోబడి జీవించడమే, నిజమైన స్థితి. కాబట్టి, ఆయన సహకారము లేకుండా, జీవుడు స్వయంగా ఆనందాన్ని అనుభవించలేడు. అందుకే, శ్రీ కృష్ణుడు అర్జునుడిని యుద్ధము చేయమని బోధిస్తున్నాడు. భగవానుని సత్సంకల్పం కోసం, మానవుడు సర్వమూ త్యాగం చేయడమే కాకుండా, విద్యుక్త ధర్మములను కూడా, ఎటువంటి మమకారం లేకుండా నిర్వహించాలి. కర్మఫలములకు ఆశింపక, ప్రభువు యొక్క ఆజ్ఞననుసరించి నడుచుకోవాలి. అంటే, ఒక గుమాస్తా తన యజమాని ధనాన్ని లక్షల్లో లెక్కించినా, ఒక్క పైసాను కూడా తీసుకోలేడు. ఆ విధంగానే, ఈ జగత్తు ఏ వ్యక్తికీ చెందినది కాదు. ప్రతి మానవుడూ, తన గుణమూ మరియు స్థితిననుసరించి, ఒక ప్రత్యేకమైన కర్మననుసరించాల్సి ఉంటుంది. ఆ కర్మను భగదర్పితం చేసినట్లయితే, ముక్తిని పొందగలడు.

యే మే మతమిదం నిత్యమనుతిష్ఠంతి మానవాః ।
శ్రద్ధావంతోఽనసూయంతో ముచ్యంతే తేఽపి కర్మభిః ।। 31 ।।

పూర్తి శ్రద్ధ, విశ్వాసంతో, దోష విచారణ లేకుండా, నా ఈ బోధను పాటించే వారు, కామ్యకర్మ బంధముల నుండి విముక్తులవుతారు.

భగవద్గీతలోని ఉపదేశాలను విశ్వాసంతో స్వీకరించి, వాటిని శ్రద్ధగా పాటిస్తే కలిగే ఫలితాలను, శ్రీ కృష్ణుడు బోధిస్తున్నాడు. సత్యాన్ని తెలుసుకుని మన జీవితాలను మార్చుకోవడమే, మనం చేయవలసిన విశేష ధర్మం. అలా చేయడం వలన, కామం, క్రోధం, లోభం, ఈర్ష్యా, మాయ అనబడే మానసిక రోగాలు తొలగిపోతాయి.

యే త్వేతదభ్యసూయంతో నానుతిష్ఠంతి మే మతమ్ ।
సర్వజ్ఞాన విమూఢాంస్తాన్ విద్ధి నష్టానచేతసః ।। 32 ।।

కానీ, నా ఈ బోధనలో లోపాలను వెతికేవారు, జ్ఞానం-విచక్షణలు లోపించి, ఈ సిద్ధాంతములను నిర్లక్ష్యముచేసి, తమ భ్రష్టత్వాన్ని కోరి తెచ్చుకుంటారు.

మన ప్రాపంచికమైన బుద్ధి, అసంఖ్యాకమైన దోషాలతో ఉంటుంది. కాబట్టి, ఆయన ఉపదేశ ఔన్నత్యాన్ని కానీ, దాని ప్రయోజనాన్ని కానీ, అన్ని సార్లూ అర్థం చేసుకోలేము. భగవద్గీతలో అర్థమయ్యే భాగాన్ని, మనస్ఫూర్తిగా స్వీకరించి, అవగతం చేసుకోవడమే కాక, నిగూఢమైన, అర్థం కాని విషయాలు, భవిష్యత్తులో అర్థమవుతాయని ఆశిస్తూ, నమ్మకంతో, శ్రీ కృష్ణుడిపై విశ్వాసముంచాలి. కానీ, అహంకారం అనేది ప్రాపంచిక బుద్ధికి ఎప్పుడూ ఉండే ఒక దోషం. అది, మనం అర్థం చేసుకోలేనిదాన్ని, తప్పుగా చూపిస్తుంది. ఈ విషయంపై విచక్షణా జ్ఞనం లేనివారు, తమ వినాశనాన్ని తామే కొనితెచ్చుకుంటారు. వారు శాశ్వతమైన మోక్ష మార్గాన్ని తిరస్కరించి, జనన-మరణ చక్రంలో పడి, తిరుగుతుంటారు.

సదృశం చేష్టతే స్వస్యాః ప్రకృతేః జ్ఞానవానపి ।
ప్రకృతిం యాంతి భూతాని నిగ్రహః కిం కరిష్యతి ।। 33 ।।

వివేకవంతులు కూడా, తమ ప్రకృతి స్వభావాన్ని అనుసరించి, పనులు చేస్తారు. అన్ని ప్రాణులూ, తమ తమ సహజ ప్రవృత్తికి అనుగుణంగా నడుచుకుంటాయి. దీనిని నిగ్రహించటం వల్ల ఏమి ప్రయోజనం?

జనులు తమ తమ సహజ స్వభావాలచే ప్రేరేపించబడి, తమ వ్యక్తిగత ప్రవృత్తికి అనుగుణంగా నడుచుకుంటారు. ఎటువంటి వారైనా సరే, అనంతమైన పూర్వ జన్మ సంస్కారాలనీ, ఈ జన్మ యొక్క ప్రారబ్ధ కర్మనీ, వారి మనోబుద్ధుల యొక్క ప్రత్యేక లక్షణాలనీ కలిగి ఉంటారు. గత అలవాట్లు, స్వభావాల బలీయమైన శక్తిని నిగ్రహించడం, చాలా కష్టంగా అనిపిస్తుంది. అలాంటప్పుడు, దానిని భగవంతుని దిశగా కేంద్రీకరిస్తే, అది ఆధ్యాత్మిక పురోగతికి ఉపయోగపడుతుంది. అర్జునుడు ఒక క్షత్రియ యోధుడు కాబట్టి, తన స్వభావమే యుద్ధానికి ప్రేరిపిస్తుంది. తనలో సహజంగా జనించే ఆలోచనే, దానికి ప్రోద్బలాన్ని కలిగిస్తుంది.  మన లక్ష్యాలను ప్రాపంచిక భోగాల నుండి తప్పించి, భగవత్ ప్రాప్తి దిశగా మార్చడం ద్వారా, మనం కలిగి ఉండే సహజ స్వభావాన్ని పవిత్రం చేసుకోవాలి.

ఇంద్రియస్యేంద్రియస్యార్థే రాగద్వేషౌ వ్యవస్థితౌ ।
తయోర్న వశమాగచ్చేత్ తౌ హ్యస్య పరిపన్థినౌ ।। 34 ।।

ఇంద్రియములు సహజంగానే, ఇంద్రియ విషయములపై రాగ ద్వేషములు కలిగి ఉంటాయి. కానీ, వాటికి వశము కాకూడదు. ఎందుకంటే, ఇవే మనకు ప్రతిబంధకములు మరియు శత్రువులు.

మన భౌతిక శరీరం ఉన్నంత కాలం, దాని నిర్వహణ కోసం, ఇంద్రియ విషయములను ఉపయోగించుకోవాలి. పూర్వ జన్మ సంస్కారములు, అన్ని ప్రాణుల మీదా తీవ్రమైన ప్రభావాన్ని చూపిస్తాయి. అవి సహజంగానే, ఇంద్రియ విషయముల వైపుగా పరుగులుతీస్తాయి. వాటి యొక్క పరస్పర సహచర్యం, సుఖ దు:ఖ అనుభూతులను కలుగచేస్తుంది. మనస్సు, ఇంద్రియ విషయముల ద్వారా కలిగే ఆనంద, దు:ఖాలను, నిత్యం స్మరిస్తూ ఉంటుంది. మనకు ఆనందాన్నీ, సుఖాన్నీ కలిగించే వాటి మీద చింతనా, మనస్సుకి వాటి మీద ఆసక్తీ కలిగేలా చేస్తుంది. అదేవిధంగా, దు:ఖ హేతువుల మీద చింతన, ద్వేషాన్ని కలిగిస్తుంది. మనం ప్రాపంచిక విధులను నిర్వర్తించేటప్పుడు, మనకు అన్ని రకాల అనుకూల, ప్రతికూల పరిస్థితులూ ఎదురవుతాయి. సుఖాల కోసం ప్రాకులాడకుండా, దు:ఖాలనుండి పారిపోకుండా ఉండడానికి, మనం అభ్యాసం చేయాలి. మనో ఇంద్రియముల ఇష్టా-అయిష్టములకు బానిసలై పోకుండా ఉంటే, మనం నిమ్న స్వభావాన్ని అధిగమించినట్లే. అలా ఉండాలంటే, రాగ ద్వేషాలలో వేటికీ వశం కాకుడదు.

ఇక మన తదుపరి వీడియోలో, స్వధర్మ నిర్వహణ గురించి, శ్రీ కృష్ణుడి వివరణను తెలుసుకుందాము..

కృష్ణం వందే జగద్గురుం!

3.11.21

అహంకార పట్టులో ఆత్మ తననుతాను ఈ శరీరమే అనుకుంటుంది! Bhagavad Gita

   

అహంకార పట్టులో ఆత్మ తననుతాను ఈ శరీరమే అనుకుంటుంది!

'భగవద్గీత' తృతీయోధ్యాయం - కర్మ యోగం (25 - 29 శ్లోకాలు)! భగవద్గీతలో ఉన్న, 18 అధ్యాయాలూ, 18 యోగాలలో, 1 నుండి 6 వరకూ ఉన్న అధ్యాయాలను, కర్మషట్కము అంటారు. దీనిలో మూడవ అధ్యాయం, కర్మ యోగం. ఈ రోజుటి మన వీడియోలో, కర్మ యోగంలోని 25 నుండి 29 వరకూ ఉన్న శ్లోకాలనూ, వాటి తాత్పర్యాలనూ తెలుసుకుందాము..

[ ఈ భాగాన్ని వీడియోగా చూడడానికి CLICK చెయ్యండి = https://youtu.be/0C40lsw2pec ]

జ్ఞానులు కూడా తమ కర్మలను ఎందుకు ఆచరించాలో, శ్రీ కృష్ణుడు ఇలా వివరిస్తున్నాడు..

సక్తాః కర్మణ్యవిద్వాంసో యథా కుర్వంతి భారత ।
కుర్యాద్విద్వాంస్తథాసక్తః చికీర్షుర్లోకసంగ్రహమ్ ।। 25 ।।

ఓ భరత వంశీయుడా, అజ్ఞానులు కర్మ ఫలముల యందు ఆసక్తితో తమ విధులను నిర్వర్తించినట్లుగా, జ్ఞానులు కూడా లోకహితం కోసం, జనులకు సరియైన మార్గదర్శకం చేయటం కోసం, తమ కర్మలను ఆచరించాలి.

శారీరక దృక్పథంలోనే ఉండి, ప్రాపంచిక సుఖాల పట్ల ఆసక్తి కలిగి, వైదిక కర్మకాండల పట్ల పూర్తి విశ్వాసము కలిగి ఉన్న వారు, అజ్ఞానులూ, అవివేకులూ అనబడుతారు. ఎందుకంటే, వారికి పుస్తక జ్ఞానం ఉన్నా, వారు భగవత్ ప్రాప్తియే అంతిమ లక్ష్యం అని అర్థం చేసుకోరు. అలాంటి అమాయకులు, బద్ధకమూ, శంకా లేకుండా, తమ కర్తవ్యమును జాగ్రత్తగా, శాస్త్రోక్తముగా నిర్వర్తిస్తారు. వైదిక ధర్మాలనూ, కర్మ కాండలనూ చేయటం వలన, వారు కోరుకున్న భౌతిక ప్రతిఫలం లభిస్తుందని, వారికి పూర్తి విశ్వాసం ఉంటుంది. ఇంద్రియ విషయముల పట్ల వైరాగ్యం కలుగనంత వరకూ, భగవత్ విషయంలో శ్రద్ధ ఏర్పడనంత వరకూ, కర్మలను ఆచరిస్తూనే ఉండాలి. ఎలాగైతే అజ్ఞానులు విశ్వాసంతో కర్మలు చేస్తుంటారో, అలాగే జ్ఞానులు తమ పనులను శ్రద్ధతో, భౌతిక ప్రతిఫలాల కోసం కాకుండా, సమాజానికి ఆదర్శం చూపటానికి చేయాలి. అంతేకాక, ప్రస్తుతం అర్జునుడు చేయవలసినది, ధర్మ యుద్ధం. కాబట్టి, సమాజ శ్రేయస్సు కోసం, అర్జునుడు క్షత్రియ వీరునిగా, తన కర్తవ్యాన్ని నిర్వహించాలి.

న బుద్ధిభేదం జనయేదజ్ఞానాం కర్మసంగినామ్ ।
జోషయేత్ సర్వకర్మాణి విద్వాన్ యుక్తః సమాచరన్ ।। 26 ।।

కర్మలను ఆచరించకుండా ప్రేరేపించటం ద్వారా, ఫలాసక్తితో కర్మలను చేసే అజ్ఞానుల బుద్ధిని, జ్ఞానులు భ్రమకు గురిచేయరాదు. అంతేకాక, జ్ఞానోదయ స్థితిలో తమ విధులను నిర్వర్తిస్తూ, అజ్ఞానులకు కూడా విహిత కర్మలను చేయటానికి, స్ఫూర్తినివ్వాలి.

గొప్ప వ్యక్తులు, మరింత ఎక్కువ బాధ్యత కలిగి ఉంటారు. ఎందుకంటే, సాధారణ ప్రజలు వారిని అనుసరిస్తారు. కాబట్టి, అజ్ఞానులను మరింత పతనానికి గురి చేసే ఎలాంటి మాటలనూ, చేతలనూ, జ్ఞానులు చేయరాదని, శ్రీ కృష్ణుడు సూచిస్తున్నాడు. జ్ఞానులు అజ్ఞానులకి అర్థం కాని ఉన్నత స్థాయి ఉపదేశం చెబుతూ, వారి విధులను విడిచి పెట్టమని, ఎన్నటికీ చెప్పరాదు. సాధారణంగా, ప్రాపంచిక దృక్పథంలో ఉన్న ప్రజలు, కేవలం రెండు పద్ధతులనే పరిగణనలోకి తీసుకుంటారు. అయితే, ఫలాసక్తితో కష్టపడి పనిచేయడం, లేదా అన్ని పనులూ శ్రమతో కూడినవీ, కష్టతరమైనవీ, ఇంకా పాపిష్టివీ అంటూ, వాటన్నింటినీ విడిచి పెట్టాడానికి చూస్తారు. ఈ రెండు పద్ధతులలో, తప్పించుకునే పద్ధతి కన్నా, ఫలాసక్తితో పని చేయటమే ఏంతో మేలైనది. కాబట్టి, వైదిక జ్ఞానంతో ఉన్న ఆధ్యాత్మిక వివేకవంతులు, అజ్ఞానులకు కూడా, తమ విధులను చక్కగా, శ్రద్ధతో నిర్వర్తించేలా, స్ఫూర్తినివ్వాలి. అమాయకుల మనస్సులు వ్యాకులపడి కలతచెందితే, వారికి పని చేయటం మీద విశ్వాసం పోయే ప్రమాదం ఉండవచ్చు. ఒక ప్రక్క పనులు ఆపి, మరోప్రక్క జ్ఞానం వృద్ధి చెందక, అజ్ఞానులు రెంటికీ చెడిపోతారు.

ప్రకృతేః క్రియమాణాని గుణైః కర్మాణి సర్వశః ।
అహంకారవిమూఢాత్మా కర్తాఽహమితి మన్యతే ।। 27 ।।

అన్ని కార్యములు కూడా, ప్రకృతి త్రిగుణముల చేతనే చేయబడతాయి. కానీ, అజ్ఞానంలో జీవాత్మ, తను ఈ శరీరమే అన్న భ్రమతో, తనే కర్తను అని అనుకుంటుంది.

ప్రపంచంలో సహజసిద్ధంగా జరిగే పరిణామాలు, మనం నిర్దేశించినవి కావనీ, అవి ప్రకృతిచే చేయబడినవనీ, మనం గుర్తించాలి. ప్రకృతి నుండి తయారయిన ఈ శరీరం, ప్రకృతిలో భాగమే. కావున, ప్రకృతి శక్తియే అన్ని పనులకూ కర్త. ప్రబలమైన అహంకార పట్టులో, ఆత్మ తనను తాను ఈ శరీరమే అనుకుంటుంది. అందుకే, కర్తృత్వ భావన మాయలో ఉండిపోతుంది. స్థిరమైన జీవాత్మ, కదిలే ప్రకృతియే తాననుకుంటుంది. అందుకే, చేసే క్రియలకు తానే కర్త అనుకుంటుంది. ఆత్మ ఈ అహంకారాన్ని వదిలి, భగవంతునికి శరణాగతి చేసిన మరుక్షణం, తను కర్తను కానని తెలుసుకుంటుంది. అయితే, జీవాత్మ తానే స్వయంగా కర్మలను చేయకపోయినా, అది ఇంద్రియమనోబుద్ధులు చేసే క్రియలను, మార్గదర్శకం చేస్తుంది. మనస్సు, శరీర వ్యవస్థ చేసే పనులకు, జీవాత్మయే బాధ్యత వహించవలసి ఉంటుంది. ఎందుకంటే, ఇంద్రియములూ, మనస్సూ, బుద్ధీ, ఆత్మ ద్వారా వచ్చే ప్రేరణతో, పని చేస్తాయి.

తత్త్వవిత్తు మహాబాహో గుణకర్మవిభాగయోః ।
గుణా గుణేషు వర్తంత ఇతి మత్వా న సజ్జతే ।। 28 ।।

ఓ మహా బాహువులున్న అర్జునా.. జ్ఞానులు జీవాత్మను, గుణములూ, కర్మల నుండి వేరుగా చూస్తారు. ఇంద్రియములూ, మనస్సు రూపంలో ఉన్న గుణములూ, ఇంద్రియ గ్రాహ్య విషయ వస్తు రూపంలో కదులుతున్నవని తెలుసుకుని, వాటి యందు ఆసక్తులు కారు.

అహంకారంచే భ్రమకు లోనై, తమను తాము శరీరమే అనుకునేవారు, తామే కర్తలమనుకుంటారు. అహంకారాన్ని నిర్మూలించిన వారు, శారీరక దృక్పథం నుండి స్వేచ్ఛను పొంది, తమ ఆధ్యాత్మిక విలక్షణతను, భౌతిక శరీరం కంటే వేరుగా చూస్తారు. కాబట్టి, వారు ప్రాపంచిక క్రియలకు, తామే కర్తలమని మభ్యపడరు. బదులుగా, ప్రతి కార్యకలాపం, మూడు గుణముల కదలిక వలననే జరుగుతున్నదని తలుస్తారు. ఇటువంటి భగవత్ ప్రాప్తి నొందిన మహాత్ములు, భగవంతుడే అన్నీ చేస్తున్నాడనుకుంటే, సామాన్య ప్రజలు, తామే చేస్తున్నామనుకుంటారు.

ప్రకృతేర్గుణ సమ్మూఢాః సజ్జంతే గుణకర్మసు ।
తానకృత్స్నవిదో మందాన్ కృత్స్నవిన్న విచాలయేత్ ।। 29 ।।

గుణముల ప్రవృత్తిచే భ్రమకు లోనయిన వారు, వారి కర్మ ఫలముల యందు ఆసక్తులవుతారు. కానీ, ఈ సత్యములను అర్థం చేసుకున్న జ్ఞానులు, ఇది తెలియని అజ్ఞానులను, కలవరపరచరాదు.

మరి జీవాత్మ అనేది, గుణములూ, వాటి ప్రవృత్తి కంటే భిన్నమైనది. ప్రకృతి గుణములచే భ్రమకు లోనయి, వారే కర్తలమని అనుకుంటారు. ప్రకృతి యొక్క త్రి-గుణములచే పూర్తిగా సమ్మోహితులై, వారు ఇంద్రియ, శారీరక, మానసిక ఆనందం కోసమే పని చేస్తువుంటారు. వారు కర్మలను ఒక కర్తవ్యంగా, ఫలాపేక్ష లేకుండా చేయలేరు. కానీ జ్ఞానులు, అంతగా విషయ జ్ఞానం లేని వారి మనస్సులను, కలవరపెట్టకూడదు. అంటే, జ్ఞానులు తమ అభిప్రాయాలను అజ్ఞానులపై రుద్దకూడదు. "నీవు ఆత్మవి, శరీరం కాదు కాబట్టి, కర్మ అర్థరహితమైనది. దానిని విడిచిపెట్టు" అని చెప్పకూడదు. వారు అజ్ఞానులకు తమ విహిత కర్మలను చేస్తుండమని ఉపదేశిస్తూ, నెమ్మదిగా మమకారాసక్తి, అతీత స్థితిని చేరుకోవటానికి సహకరించాలి. ఆధ్యాత్మిక విషయ జ్ఞానం ఉన్న వారికీ, అదిలేని వారికీ ఉన్న తేడాని వివరించిన తరువాత, శ్రీ కృష్ణుడు అజ్ఞానుల మనస్సును కలవరపరచరాదనే గంభీరమైన హెచ్చరిక చేస్తున్నాడు.

ఇక మన తదుపరి వీడియోలో, కర్మల నుండి ముక్తులవ్వాలంటే ఏం చేయాలో, తెలుసుకుందాము..

కృష్ణం వందే జగద్గురుం!